Spaans leren en acclimatiseren in Cusco

De kop is er af

Buenos dias amigo's | In het reisdagboek volgen we de verhalen van Laura. Laura is een gepassioneerde backpacker die een geweldige reis heeft gemaakt door Zuid-Amerika. We nemen je graag mee in haar avonturen. Op 8 december begon het dan echt. De datum voor de grote start van mijn droomreis. Sinds mijn eerste reis naar Zuid-Amerika was het daarna een grote droom om nog meer (het liefst allemaal) landen te ontdekken in dit prachtige continent. De (ruige) natuur, mensen, taal, eten.. bijna alles trekt me aan dit continent. Echter door uiteenlopende omstandigheden kwam het er niet van. Bovendien, als ik weer naar Zuid-Amerika zou gaan dan wilde ik het goed doen en meteen een langere tijd gaan (minstens een half jaar).

2017, een gigantisch zwaar jaar

Het jaar 2017 is voor mij een jaar die ik het liefst ver en ver achter mij wil laten, vanwege het grootste verlies uit mijn leven. Het overlijden van mijn moeder maakte dit jaar een gigantisch zwaar jaar. Echter dankzij haar overlijden werd het financieel wel mogelijk om eindelijk deze reis te gaan maken en tevens beschouw ik deze reis ook als een soort spirituele verwerkingsreis om alles een plekje te gaan geven gecombineerd met veel schrijven en vooral mezelf veel tegen te komen en daarnaast bezig zijn met mijn allergrootste passie: reizen. Ook het werken aan sociale skills hoort hier bij, en dit kan echt alleen als ik ook echt alleen op reis ben en in alle tijden volledig op mezelf ben aangewezen. Deze reis is zo ontzettend belangrijk voor mij dat ik zelfs mijn vaste baan heb opgezegd omdat een sabbatical niet mogelijk was. Reizen staat echt op nummer 1! Werken komt wel weer! 

Proyecto Peru in Cusco

De school Proyecto Peru in het stadje Cusco kwam er uit met veel goede recensies en werd uiteindelijk ook mijn keus. Cusco wordt ook wel de hoofdstad van de voormalige Inca bevolking genoemd en is enorm rijk aan historie. Een hele inspirerende plek om te verblijven dus. Wat Peru ook geschikt maakt is dat Peruanen duidelijk Spaans spreken en je het net wat sneller kan volgen dan bijvoorbeeld Spanjaarden, die al snel aan één stuk door ratelen waar je dus al snel de kluts kwijt raakt. Cusco is ook heel veilig en de school zag er goed uit. Zodoende boekte ik van tevoren een pakket inclusief: 

• 1 nachtje Lima (incl. ontbijt)
• Transfers van airport naar accommodatie en weer terug
• Transfer in Cusco naar gastgezin
• 4 weken verblijf bij het gastgezin
• 3 maaltijden per dag met een eigen slaapkamer
• 5 dagen lang vier uur privé les
• 4 tours (1 dag Sacred Valley of the inca’s, 1 dag raften, 2 dagen Titicacameer, 2 dagen Machu Picchu)
  
  Dit alles voor €1400. Prima prijs, toch? Proyecto Peru is qua school ook echt een aanrader als het op de persoonlijke benadering aankomt. Klein maar fijn, en ik word aldoor met mijn naam aangesproken. Erg leuk en qua sfeer onbetaalbaar tot nu toe.

Hoogteziekte en mijn eerste les

De dag na aankomst in Cusco bij mijn gastgezin begon ineens de hoogteziekte ellende. Uiteraard wist ik van tevoren al dat Cusco met zijn ligging op 3400 meter erg hooggelegen is en heb ik ook om deze reden hoogteziekte pillen aangeschaft. Ik zal ze vast niet nodig hebben dacht ik nog. Het zal allemaal wel loslopen etc, etc. Maar niets was minder waar. De dag erna begon een extreem zware hoofdpijn er ineens in te slaan als een bom. Niet alleen dat, maar ook erge misselijkheid, duizeligheid, desoriëntatie, elk klimmetje naar boven zwaar buiten adem, etc. Dankzij enigszins gebrek aan zuurstof is het bijna uit den boze om te gaan roken. Om deze reden ben ik sinds mijn vertrek helemaal rookvrij en viel het mij ook echt op dat werkelijk niemand rookt op straat of waar dan ook. Het rookvrij zijn ga ik dus ook zolang mogelijk proberen vol te houden. Ik raad het echt aan om je lijf minimaal 3 dagen te laten wennen aan de hoogte zonder allerlei inspannende dingen te gaan doen en het heel rustig aan te doen. Veel water drinken om vochtophoping in de longen te voorkomen, en proberen zoveel mogelijk te slapen.

Fysieke ongemakken

Een gedeelte van het huis waar ik woon deel ik samen met twee lieve Belgische meiden. Een van deze meiden heeft de eerste dagen precies hetzelfde gehad als ik. Compleet met spugen en alles erop en eraan. Het heeft enkele dagen geduurd voordat het over ging. De dag na het ziek zijn begon toch echt mijn eerste les al (les vanaf 14.30 uur) en hoe beroerd ik mij ook voelde, ik wilde er toch echt heen. Mijn lerares had al door hoe slecht ik er aan toe was, dus om deze reden stopte we de les ook maar vroegtijdig. Naast de hoogteziekte lijd ik al een tijdje aan slapeloosheid en hakte de jetlag er ook flink in. Ik heb een hoogteziek pil ingenomen waardoor de symptomen werden getemperd. Dus kom je in de toekomst ook op een hooggelegen plek? Dan zijn hoogteziekte pillen (Acetazolamide, verkrijgbaar op dokters recept) erg aan te raden. Wel pas innemen op het moment dat je hoogteziekte symptomen krijgt. Niet preventief innemen zeg maar. Het andere Belgische meisje had weer nergens last van, dus het verschilt echt per persoon.

Terugkijkend op mijn eerste week

Ik moet zeggen dat mijn eerste week hier erg zwaar maar ook erg leuk was. Zwaar vanwege de hoogteziekte en alles wat ik al eerder benoemde, dus een nieuwe taal leren, nieuwe mensen, nieuwe omgeving, nieuw land, etc. Ook de school die ik vanuit huis zelf moest gaan zoeken. De school is 30 minuten lopen hiervandaan, middenin het centrum en had ik makkelijk gevonden. Ik krijg dus privé les van een ontzettend lieve meid die al meer dan 10 jaar les geeft. Privé les is overigens niet eens de bedoeling, maar er waren geen studenten gevonden die op een beginners niveau zitten zoals ik. Ik moet zeggen dat ik dit erg fijn vind, want alle aandacht gaat naar mij toe. Toch is het ook erg intens, en ben ik daarom helemaal gebroken als de les voorbij is. Zoveel informatie. Na de les loop ik terug naar huis waar een bordje met avondeten klaar staat en duik ik vroeg mijn bed in.

Gastgezin

Overigens bestaat het gastgezin uit: Oma (het hoofd van het gezin), haar dochter Wendy met haar man. Samen hebben Wendy en haar man 2 kleine lieve kindjes van 2 en 4 jaar. Twee druktemakertjes bij elkaar, maar zulke schatjes! Iedereen is erg lief, en blijven maar Spaans tegen mij spreken. De beste manier om het op te pakken denk ik maar. Het Spaans verstaan gaat mij inmiddels al redelijk goed af, maar praten blijft toch wel een dingetje. Afgelopen zaterdag heb ik mijn eerste excursie naar de Sacred Valley of the Inca's gemaakt. Wat was ik onder de indruk!! In mijn volgende verslag wil ik hier meer over vertellen tezamen met wat Inca historie. Dit was mijn eerste echte post uit mij Reisdagboek. Al mijn avonturen en bevindingen kun je teruglezen in mijn Reisdagboek.

Stay tuned!

Saludos, Laura